الکافی    ج 2 ص125   باب الحب فی الله و البغض فی الله ..


 


عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ حَمَّادٍ عَنْ حَرِیزٍ عَنْ فُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ قَالَ:


 سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنِ الْحُبِّ وَ الْبُغْضِ أَ مِنَ الْإِیمَانِ هُوَ فَقَالَ وَ هَلِ الْإِیمَانُ إِلَّا الْحُبُّ وَ الْبُغْضُ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآیَةَ حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الْإِیمانَ وَ زَیَّنَهُ فِی قُلُوبِکُمْ وَ کَرَّهَ إِلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیانَ أُولئِکَ هُمُ الرَّاشِدُونَ‏


 


عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ ازپدرش از حَمَّادٍ از حَرِیزٍ از فُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍگفت : از امام صادق علیه السلام درباره حب (تولی) و بغض (تبری) پرسیدم که آیا جزء ایمان است.؟ و ایشان فرمود مگر ایمان چیزی غیر از حب (تولی) و بغض (تبری) است و سپس این آیه را تلاوت فرمود: (حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الْإِیمانَ وَ زَیَّنَهُ فِی قُلُوبِکُمْ وَ کَرَّهَ إِلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیانَ أُولئِکَ هُمُ الرَّاشِدُونَ)


 


الکافی    ج 1   ص 426   


 


الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أُورَمَةَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ کَثِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام:


 فِی قَوْلِهِ تَعَالَى وَ هُدُوا إِلَى الطَّیِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَ هُدُوا إِلى‏ صِراطِ الْحَمِیدِ (حج آیه 24) قَالَ ذَاکَ حَمْزَةُ وَ جَعْفَرٌ وَ عُبَیْدَةُ وَ سَلْمَانُ وَ أَبُو ذَرٍّ وَ الْمِقْدَادُ بْنُ الْأَسْوَدِ وَ عَمَّارٌ هُدُوا إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام وَ قَوْلِهِ حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الْإِیمانَ وَ زَیَّنَهُ فِی قُلُوبِکُمْ(حجرات 7) یَعْنِی أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام وَ کَرَّهَ إِلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیانَ (حجرات 7) الْأَوَّلَ وَ الثَّانِیَ وَ الثَّالِثَ


 


در کتاب شریف اصول کافی جلد 1 صفحه 426 از امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه 24 سوره حج و آیه 7 سوره حجرات آمده که:


ومنظوراز گفتار خداوند در قران (وَ هُدُوا إِلَى الطَّیِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَ هُدُوا إِلى‏ صِراطِ الْحَمِیدِ) حمزه و جعفر و عبیده و سلمان . ابوذر و مقداد بن اسود و عمار رحمة الله علیهم میباشند که به سوی امیرالمومنین علی علیه السلام هدایت شدند (که در آیه به صراط حمید تعبیر شده) و منظور خداوند در قرآن از (وَ قَوْلِهِ حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الْإِیمانَ وَ زَیَّنَهُ فِی قُلُوبِکُمْ وَ کَرَّهَ إِلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیانَ) ایمان علی علیه السلام است و کفر و فسوق و عصیان منظور خلیفه غاصب اول(ابوبکر) و دوم(عمر بن خطاب) و سوم(عثمان بن عفان) لعنت الله علیهم می باشد.


 


 فکر میکنم که این مطلب به طور کامل واضح باشد و احتیاجی به توضیح اضافی ندارد هم از نظر مدرک و هم از نظر محتوا.


 

+ نوشته شده در  پنجشنبه ۱۳۹۱/۰۵/۱۹ساعت ۴ ب.ظ  توسط احمد غزالی 09116249701 فوتبال قائم شهر  |